Dziś umarł Chrystus. Zabiła Go ludzka obojętność na Zło. Czy my Polacy, Europejczycy XXI wieku jesteśmy gotowi oddać życie za nasze wartości, za Wiarę, za drugiego człowieka, za sąsiada ? Pochłonięci konsumpcjonizmem, spłatą rat kredytu, pogonią za nowszym modelem samochodu albo może ledwo wiążąc koniec z końcem działamy w pośpiechu chcąc jak najlepiej zabezpieczyć nasze bytowe potrzeby. W tym momencie myślimy o sobie, być może o swoich bliskich. Wielu z nas w drodze do Kościoła minie Jego niosącego swój krzyż, potrzebującego pomocy. Ilu z nas odwróci głowę lub wytłumaczy się wewnętrznie że teraz nie ma czasu bo śpieszy się na spotkanie z .. Chrystusem ?
Problem o którym piszę nie dotyczy tylko wierzących. Ateiści mimo że nie muszą w swoim mniemaniu przestrzegać chrześcijańskich wartości nie są zwolnieni z bycia człowiekiem. Ich również dotyczy podobny choć inaczej kodyfikowany system wartości. Z perspektywy prawd głoszonych przez Chrystusa zabili Go zrelatywizowani ateiści.
Ówcześni żydzi oczekiwali Mesjasza który w oślepiającej Chwale spektakularnie zerwie okowy rzymskiej niewoli. Zamiast tego usłyszeli od Chrystusa gorzkie słowa prawdy dlaczego w nią popadli. Chrystus zginął bo kapłani stali się zazdrośni o rząd dusz, namiestnik rzymski bał się utraty władzy, a przeciętny mieszkaniec Judei zrozumiał że stracił status bożego wybrańca mając traktować pogardzanych Samarytan jak ludzi równych sobie. Chrystus naruszył tabu egoizmu.
Nie znamy dnia ani godziny. Na świecie masowo giną chrześcijanie mordowani za wiarę. Być może słysząc to rok temu wzruszaliśmy ramionami. Dziś zamachy terrorystyczne są już obok nas.
Nawet jeżeli nie będzie Nam dane być poddanym próbie jakiej doświadczają dziś chrześcijanie na Bliskim Wschodzie to odpowiedzmy sobie w duszy na pytanie. Czy jesteśmy gotowi oddać życie za Niego ? Za drugiego Człowieka ?! czy może ważniejszy jest święty spokój i komfort ciepłej wody w kranie.
