Zbliża się kres rozmów między Unią Europejską a Turcją ws. uchodźców, negocjacji zakończonych druzgocącym zwycięstwem Turcji. Faktem jest że Turcja w obliczu rosnącej presji imigracyjnej na UE miała mocniejsze karty w ręku ale nie usprawiedliwiało to oddania przez Unię sprawy walkowerem.
Mści się bezwład UE, brak podjęcia jakichkolwiek aktywnych działań mających na celu utrudnienie migracji tzw. korytarzem bałkańskim. Turcja prawdopodobnie wynegocjowała 6 mld euro dotacji UE na tzw. utrzymanie obozów uchodźców, liberalizację i zniesienie reżimu wizowego, przyśpieszenie rozmów ws. integracji Turcji z Unią. W zamian Turcja obiecała doraźnie przyjmować uchodźców którzy nie zdołają przekroczyć granicy.
Iluzoryczność samego porozumienia polega na tym że Turcja obiecując przestrzeganie standardów UE ws. uchodźców wywalczyła wznowienie negocjacji akcesyjnych na koszt Unii !!! Liberalizacja reżimu wizowego oznacza otwarcie terytorium UE dla posiadaczy tureckich paszportów grożąc uruchomieniem szlaku ankarskiego obok bałkańskiego. Co więcej. Turcja inkasując 6 mld euro nie podjęła żadnych realnych zobowiązań trwale ograniczających migrację. Być może wizerunkowa aktywność straży granicznej Turcji powstrzyma na chwilę rzekę pontonów ale nie łudźmy się uchodźcy szturmujący morską granicę UE będą mogli podejmować nieograniczoną ilość prób przedostania się do Europy. Obozy na terenie Turcji są i nadal będą bazą wypadową dla gangów przemycających ludzi.
Unia nie uzależniła postępu negocjacji akcesyjnych z UE od postawy Turcji, nie uznała Turcji za docelowy, bezpieczny kraj dla arabskich imigrantów, nie zagroziła ustawieniem blokady morskiej na granicy UE, nie otworzyła biur migracyjnych i hot spotów na terenie Turcji. Za 6 miliardów euro kupiono co najwyżej kilka miesięcy spokoju. Oczywistym finansowym i politycznym beneficjentem ustaleń jest Turcja która zatuszowała przy okazji humanitarny wymiar pacyfikacji kurdyjskich miast zaś cichymi zwycięzcami Merkel oraz Tusk którzy zwiększyli swoje szanse na reelekcję i zyskali czas do wyborów na kanclerza Niemiec i szefa Rady UE.
W czasie rozmów z Turcją Angela Merkel ewidentnie grała na podpisanie porozumienia w możliwie łagodnym kształcie osłabiając stanowisko negocjacyjne UE.
Problem uchodźców nadal nie został rozwiązany a ofensywne działania Turcji na pograniczu z Syrią będą nadal podtrzymywać niewyczerpaną rzekę uchodźców zmierzającą do Europy. Póki Unia nie stworzy realnego instrumentu zdolnego powstrzymać falę uchodźców póty będzie ofiarą trwałego szantażu Turcji, Rosji, Syrii itp
Nie można oprzeć się wrażeniu że Niemcy nadal wykorzystują presję imigracyjną na użytek polityki wewnętrznej UE.
